Całe moje życie to starania, by uciec przed banałem istnienia.

Pewnie nie zaskoczę Was stwierdzeniem, że warunki pogodowe mają kolosalny wpływ na moje życie. Tak, tak, wiem, wspominałam o tym już z milion razy (było o tym TU i TU chyba też). Jednak nie pisałabym o tym kolejny raz, gdyby nie fakt, że z wiekiem mi się pogarsza (to znaczy pogłębia się moja nadwrażliwość na pogodę) i że tym razem ta moja przypadłość wraz z szarością i bielą w moim pokoju stały się pretekstem do wykonania sesji tak bardzo różniącej się od wszystkich moich dotychczasowych.

Ktoś zupełnie nowy wchodząc przed paroma dniami na mojego bloga mógłby stwierdzić, że to blog, którego 99% stanowią recenzje książek (jak bardzo jednak ten ktoś by się pomylił!). Cóż, trzy poprzednie posty mówią same za siebie. W mojej karierze "recenzenta" jeszcze mi się chyba nie zdarzyło napisać trzech recenzji tak jedna po drugiej. Jest to wynik tego, że ostatni miesiąc spędziłam w głównej mierze na nadrabianiu książkowych zaległości. Czytam dużo i w miarę szybko, chociaż zdaję sobie sprawę z tego, że nie samym czytaniem człowiek żyje i na inne czynności (czytaj: hobby) czas też znaleźć trzeba. Teraz więc nadszedł czas na nadrobienie zaległości fotograficznych.