Całe moje życie to starania, by uciec przed banałem istnienia.

...otaczam się lampionami i ludźmi, których uwielbiam. Pobieram od nich ciepło i energię, żeby starczyło mi na kolejny rok. Wszędzie wokół światło. Światło jest dobre, uspokaja mnie. Ogień oczyszcza. I jakoś nie mam ochoty nic mówić, nic pisać. Gesty i spojrzenia mówią same za siebie.

... że mam już 24 lata. Nie wiem czy to dużo, czy mało. Wiem jednak, że wielu moich rówieśników ma już męża/żonę, dom i drugie dziecko w drodze. Nie żebym ubolewała nad faktem, że ja tego nie mam, o nie. Ja jestem szczęśliwa z tym, co mam, nawet jeśli nie są to rzeczy, których oczekiwaliby ode mnie ludzie.