Całe moje życie to starania, by uciec przed banałem istnienia.

Myślałam, myślałam (tak, mnie też się to czasem zdarza:D) i wymyśliłam- czyli o nowościach na blogu.

 Ech, jak ten czas leci... Po prostu nie mogę pojąć, jak dużo czasu minęło od zamieszczenia tutaj pierwszego wpisu. Wstyd, że nie dotrzymałam danego sobie słowa, że nie pisałam regularnie...Szkoda słów. Najgorsze jest to, że zawsze potrafiłam znaleźć dla siebie jakieś wytłumaczenie, bo: albo szkoła i związane z nią obowiązki (matura!), albo zastój twórczy... Tak, zawsze coś skutecznie odciągało mnie od tego miejsca. Co mogę powiedzieć na swoją obronę? Nic, zupełnie nic. Sama jestem sobie winna.