Całe moje życie to starania, by uciec przed banałem istnienia.

Tak jest bezpieczniej, tak jest łatwiej- myślałam. I było. Aż do środy.

Wczoraj w nocy nie spałam dobrze. Przez ostatnie miesiące wypełnione po brzegi stresem, moje ciało, męczone przeze mnie, postanowiło wreszcie się zbuntować. Role się odwróciły i teraz ono postanowiło pomęczyć mnie brakiem snu.

Sporo czasu minęło od mojej ostatniej wizyty tutaj. Po tak długiej nieobecności z mojej strony, pewnie niejedno z Was już dawno zrezygnowało z odwiedzania tego miejsca, tym samym opuszczając je na dobre, gdy po raz kolejny zawitaliście na tę stronę i jedyne co zobaczyliście, to poprzedni post, dawno już przez Was przeczytany i oglądany po kilkanaście razy.